جای شما خالی چند روز پیش امام رضای عزیز علیه السلام، ما و دوستان رو طلبید مشهد تا نایب الزیاره ی شما باشیم. از خیلی وقت قبلش برنامه ریزی ها شروع شده بود که کی میاد و کی بلیط بگیریم و چه قطاری باشه و ناهار چیکار کنیم و... که جا داره همینجا از معاون کاروان، آقای وحید رستمی، تشکر کنم بابت همفکریهای بسیار (فکرشو بکن معاون کاروان که ایشون بوده دیگه مدیر کاروان کی بوده!). خلاصه روز موعود فرارسید و قرارمون شد ایستگاه راه آهن تهران. ساعت حرکت قطار، نه و بیست و پنج دقیقه ی صبح...

قصد دارم فعلاً فقط قطار رو روایت کنم، چون اونجا بود که «جدّاً» خوش گذشت!... ادامه رو بشنویم از زبان تصاویر:

جناب قطار هستن، از نمای بیرونی:

بخار بود که از در و دیوارش میزد بیرون... از ذوقش بوده حتماً!

اول چیزی که خاطره شد، این اومدن مهران بود؛ کشت ما رو!

البته با ناهار لذیذی جبران فرمودن. خوب شد جا نموند، به خاطر ناهار نمیگما!

تو همین قطار به تک تک بچه ها به حد غیر قابل وصفــی خوش گذشت، باور نمی کنین؟!

از لبخند شیرین آقای باقری معلوم نیست؟؟؟

ببخشید؛ آقای خسروی، جواد خسروی!!!

آقای اکبری هم افتخار دادن خدمتشون باشیم

اصلاً دور هم بودن به تنهایی، خودش «خوش گذشتن» بود

وسایل سرگرمی هم که مهیّا بود

چیه... میخندی حسین!

هر جا هم که دوست داشتیم میتونستیم بشینیم یا بخوابیم

رئیس قطارم هیچ اعتراضی نمیکرد، فقط هی بلیطا رو چک میکرد!!!

فعلاً تا همینجا بسه، معاون خستس!

پ. ن: دعا برای دو تا رفیقمون فراموش نشه.